Boekrecensie: ‘Kom hier dat ik u kus’ – Griet op de Beeck

Kom Hier Dat Ik U Kus - Griet op de Beeck - Spelling & Zo

‘Kom hier dat ik u kus’ is het tweede boek van de Vlaamse schrijfster Griet op de Beeck. Toen ik het boek zag staan, in de rekken van een Nijmeegse boekhandel wist ik het: dit boek moét ik lezen. Waarom? Geen idee. Maar alé, ik kocht het en las het in een ruk uit. Een bijzonder boek, dat in elke boekhandel wel thuis hoort.

Samenvatting

Op de flaptekst staat het al: Kom hier dat ik u kus is een roman over Mona: als kind, als vierentwintigjarige en als vijfendertigjarige. Een verhaal dat gaat over het opgroeien, met ouders, kinderen en alles wat daarbij komt kijken. Het boek bestaat uit drie delen:

Deel 1 begint op negenjarige leeftijd, en eindigt op elfjarige leeftijd. Mona’s moeder komt om bij een auto-ongeluk als zij met haar man (Mona’s vader) terugkomt van een etentje. Maar Mona, zo jong als ze nog is, snapt het niet. Omdat we lezen vanuit Mona zelf, dus vanuit een kind, is dit wel moeilijk. Er is niemand die haar echt troost of helpt, er is niemand die haar zegt wat er is gebeurd. Ze voelt zich verantwoordelijk voor haar kleine broertje en ze wil helpen, maar er is veel onbegrip. Er komen flashbacks over haar moeder waaruit blijkt: niet de liefste, zachtste vrouw. En haar vader die tandarts is, met een eigen praktijk aan huis, was altijd aan het werk, ook na het overlijden van zijn vrouw. Oma zorgt voor Mona en haar broertje, totdat Mona’s vader een vriendin krijgt. Ze heet Anne-Sophie en hij trouwt met haar. Mona probeert zich aan te passen aan de nieuwe mama, maar dat is toch moeilijker dan gedacht.

In deel 2 woont Mona samen met de (licht arrogante) schrijver Louis. Ze werkt als dramaturg en denkt nog vaak terug aan vroeger. Haar broer trouwt met zijn vriendin Charlie, tot het verdriet van haar stiefmoeder. Mona bewondert Charlie: zij is sterk, inzichtelijk; een echte powervrouw. Ze merkt het contrast op tussen de zelfverzekerde Charlie en zichzelf. Ze merkt op dat ze in haar verleden veel stress ervaarde, en zegt zelf ook in een stuk:

‘’Een vriendin vroeg mij om nog eens af te spreken, ze zei: kies maar een datum, ik kan altijd. Soms is het de leegte van de ander dat je deie van jezelf herkent. Marcus vroeg ons, terwijl hij van zijn koffie dronk, hoe we wilden leven. Zacht, heb ik gedacht, dat heb ik niet geantwoord.’’ (p. 213)

Hieruit blijkt dat ze een beetje een angstige blik heeft op het leven: ze wil zacht leven, en dus niet spontaan of avontuurlijk. In dit deel komt ook Mona’s stiefzusje naar voren; de band tussen haar stiefzusje en haar stiefmoeder staat op knappen. Alhoewel er niet veel over gezegd wordt, blijkt wel dat Mona er begrip voor heeft vanwege haar eigen jeugd.

Deel 3 begint met een ziekenhuisscène. Mona’s vader is ziek en het is niet duidelijk hoe erg dat is. Zodra ze weten dat het niet goed zit met hem wil Mona het vertellen maar haar stiefmoeder niet. Ze besluit voorzichtig met haar stiefmoeder om te gaan, en haar vader zo vaak mogelijk op te zoeken. Ze komt achter een affaire die haar vader heeft gehad, en probeert hem nog te verblijden met de terugkomst van deze vrouw. Dit markeert een belangrijk punt in het verhaal: Mona trekt haar eigen plan, en houdt voor een keer geen rekening met haar stiefmoeder. Vanaf dat moment komen er meerdere gedachtes. Dan komt het einde, het punt waar ze voor zichzelf kiest en Louis achterwege laat.

‘’Ik kijk naar mijn voeten en hoe ze doen wat ik wil, en ik denk: ik wil mezelf nooit meer ergens achterlaten. Ik wil lopen tot ik niet meer weet waar de straten zijn, en de luchten. Ik stap en ik zie voor mijn ogen al wat was, en dan droom ik al wat nog kan komen, dat is zoveel.’’ (p. 381)

En helemaal op het eind:

‘’Ik denk: ik wil begrijpen wat de liefde is, onthouden dat dat alles is, of toch bijna. Ik wil redden wat er te redden valt, mijzelf bijvoorbeeld, ik wil weten wat ik waard ben, kiezen voor wat klopt en goed is, geloven dat dat mag. Ik denk: dat is het, ik wil durven, eindelijk. Ja.’’ (p. 382)

‘Kom hier dat ik u kus’ is een bijzonder boek met leuke, maar ook (naar mijn mening) minder leuke dingen. Omdat de schrijfster Vlaams is, zijn sommige woorden en uitdrukkingen ook Vlaams. Ik vond het niet storend, maar ik moest er wel even aan wennen. Na een tijdje valt het niet meer zo op, maar het kan daardoor eventjes gek zijn in het begin. Daarnaast vond ik het eerste deel, de kindertijd van Mona, minder leuk dan de twee delen daarna. Omdat je leest vanuit een kind, dus echt de kindergedachtes meeleest, werd de schrijfstijl anders. Zinnen waren korter en gedachtes sloegen wat sneller om. In de twee delen erna gebeurde dit echter niet, Mona is dan volwassen en zo leest het ook. Dus alhoewel ik het eerste deel qua schrijfstijl niet al te prettig vond, ik heb er wel bewondering voor dat op de Beeck het zo heeft kunnen schrijven.

Het verhaal was gestructureerd en opbouwend geschreven en er werd langzaam naar een eind gewerkt. De personages hadden een duidelijk karakter en er gebeurden tussendoor ook dingen die verrassend leuk waren (maar ik verklap natuurlijk niet alles). Kortom:

Kom hier dat ik u kus is een bijzonder boek dat iedereen, op een bepaalde manier, wel ergens raakt. Of het nu de hulpeloosheid is van een kind, zoals bij de kleine Mona, of de zoektocht naar jezelf. Of het kiezen vóór jezelf. Want dat is het belangrijkste – je kan je pad uiteindelijk nog altijd veranderen, maar dat moet je zelf doen.

Heb jij zin in een lekker dik zomerboek en ben je wel benieuwd naar dit boek? Je kunt ‘m bestellen door op de onderstaande link te klikken.