Enige tijd geleden moest ik voor het vak Literatuurgeschiedenis een nieuw boek aanschaffen. Je raadt het waarschijnlijk al, want ja, het was de Leeslijst. Een werk gemaakt door drie geweldige hoogleraren. Maar is het boek zelf ook zo geweldig?
Een boek geschreven door hoogleraren van je eigen studie, dat is wel erg bijzonder. Ik moest bij het werk meteen denken aan de Steinz. Lijkt het hierop? Gebruiken ze alleen de boeken die behandeld worden tijdens het vak literatuurgeschiedenis? Of zit er meer achter? Kortom:
Wat vinden wij van de Leeslijst?
Inhoud
De leeslijst is een werk dat maar liefst 222 werken uit de Nederlandstalige literatuur beschrijft. In chronologische volgorde wordt er een korte uitleg gegeven over de schrijver en het werk zelf. Vaak komen in de tekst nog meerdere aspecten aan bod, je krijgt echt meer ‘inside’-informatie, zoals meer uitleg over het genre, waarom het is geschreven, hoe het samenhangt met andere teksten, de intertekstualiteit en ga zo maar door. Zo begint De Leeslijst met de oudste Nederlandse tekst; de Wachtendonckse psalmen en komen we langs de bekende P.C. Hooft, Multatuli, Nijhoff, Lucebert, Hella Haasse en Grunberg. Met daartussen nog zo’n 200 prachtige verhalen over de vele meesterwerken die de Nederlandse literatuur kent.
Oordeel
Ik vind De Leeslijst een prachtig naslagwerk voor iedereen die interesse heeft in literatuur. Het is geen Steinz en ik denk dat dat ook zeker niet de insteek is geweest van dit boek. Met wetenschappelijke kritieken en uitleg wordt, in makkelijke taal, de ontwikkeling van de Nederlandse literatuur mooi weergegeven. Met alle extraatjes erbij!
Liefs,
Vera
